第184章 第 184 章(第3 / 4页)
“Ifthyn'tkit,it'sprbbytispthtfrnthrgrpfpp?”Knnthskrhtriy.
Fbinthnitstpbrginingfrrtinsi,“I'tryybst...”
Knnthsfinystisfiththnsr.“SntninvittintLynhCrprtins.MksrDsnbringsngErin,”hphsiz.
Fbin'sinntintvrrivthinkingbtththingshntrint.Hvr,nhhrKnnthntintht,hisysgintshktthttr.“Mr.Hitn,rythinkingttMs.Wtsn...”
Knnth'sipsrintrisivsirk.Agintfshrsshisysshhiss,“I'iktshighthirhrssr!”
Fbinnrsthisbss'intntinrighty.
Hisgingtgrtngthsfrthsinistrss!
Fbinsthrinr,“Dn'trry,Mr.Hitn!Iksrthtthbntishintys'ti!”
HrthssnrsisrsptHitnCrprtin'sftrybss!Thyhvthsh.
Thn,Fbintrnrntv.
HvtkthbnthgssstbkthftrMrs.Hitnp.
Mni,ftrFbinhht,Knnthtrntkthisphn.
Thisnhsntfrtys.Shin'tvnbthrtsyhi.Whthrtssn!
Hvr,thrsnthingKnnth.Hishrtyrnfrthn,nththr,hftst.
Withththghtinin,hgvNtsh.
Aftrtiprings,hrringvirngnththrnfthphn.“H.”
肯尼斯的心情只是听了她的声音就莫名其妙地振作起来。
“你在干什么?”肯尼斯问道。
“我正在为丹尼斯买甜点,”她说。“这个就可以了。”
肯尼斯几乎可以想象娜塔莎站在甜点柜台前的形象。他的嘴角勾起一抹笑容。
“怎么了?”娜塔莎问道。
肯尼斯这才回忆起自己的目的,问道:“两天后你会有空吗?
“为什么?”
“我有个忙要问。”
“不,”娜塔莎心跳地回答。